Search the Community

Temat który powinien być, a poruszony a do tej pory nie został. Funkcje Wikipedia funkcję definiuje tak: Podprogram (inaczej funkcja lub procedura) - termin związany z programowaniem proceduralnym. Podprogram to wydzielona część programu wykonująca jakieś operacje. Podprogramy stosuje się, aby uprościć program główny i zwiększyć czytelność kodu. Pełną listę instrukcji, którą programiści z Fibaro zaimplementowali w HC2 można znaleźć chociażby tu: http://www.fibarouk.co.uk/support/lua/library/ Wszyscy tych funkcji używamy na co dzień. W każdym kodzie. Lepiej lub gorzej ale potrafimy z nich korzystać. Jednak nie wszyscy potrafimy tworzyć funkcji nowych. Spersonalizowanych. Zapytacie po co? Zacytuję Wikipedię: "Po to aby uprościć program główny i zwiększyć czytelność kodu"... ale i po to, aby przyspieszyć pisanie samego kodu, czy chociażby po to, aby robić mniej" literówek" w kodzie. Tu chciałby zaznaczyć, że nie jestem programistą. To taki człowiek powinien temat otworzyć i to napisać... Ale nie otworzył. I nie napisał A ktoś przecież powinien. Ludzi którzy chcą się uczyć ( takich jak np. ja ) jest wielu i skądś to wiedzę chcą zdobyć. Patrząc wstecz na własne doświadczenia i trudności ze znalezieniem wiedzy w języku naszych pradziadów uważam ze trzeba im pomóc. I to jest powód dla którego postanowiłem otworzyć ten temat. Więc.. Pora na pierwszą funkcję. Na razie bez argumentów. function pierwszaFunkcja() print('świat jest piękny') end Funkcje podobnie jak zmienne w większości wypadków definiuje się i umieszcza się na samym początku skryptu. Pisząc skrypt/ scenę/program , taką funkcję można później w kodzie wywołać: pierwszaFunkcja() W oknie debugera pojawi nam się napis-->> świat jest piękny. Taka funkcja w zasadzie jest mało użyteczna. Potrzebne są argumenty, czyli coś co przekażemy do funkcji. Argumenty wpisujemy wywołując funkcję wstawiając je między nawiasy. Zdefiniujmy funkcję: local dane = 'Ala ma kota' function funkcjaDruga(dane) print(dane) end a przy wywołaniu wstawmy argumenty, tu dane ze zmiennej: funkcjaDruga(dane) okno debugera -->> Ala ma kota Inny przykład funkcji która nie posiada żadnych argumentów. Rozwinięcie funkcji pierwszej: local a = '100' local b = '200' local czasAktualny = os.date('%H:%M') function funkcjaTrzecia() print (a) print (b) print (czasAktualny) end wywołajmy: funkcjaTrzecia() okno debuggera -->> 100, 200, 13:21 Zauważcie, że nic nie wstawiłem między nawiasami. Funkcja wstawiła dane ze zmiennych zdefiniowanych wcześniej. I teraz czas na wisienkę na torcie. Ta sama funkcja przygotowana do podstawiana danych. local czasAktualny = os.date('%H:%M') function funkcjaCzwarta(a,b,c) print (a) print (b) print (c) end No i wywołajmy funkcję czwartą: funkcjaCzwarta('100', '200' , czasAktualny) okno debuggera -->> 100, 200, 13:21 Wywołując funkcję wstawiłem argumenty:( '100', '200' , czasAktualny ). W zdefiniowanej funkcji znajdziemy a, b, c. W momencie wstawiania a przyjmuje wartość 100, b - wartość 200, c - czasAktualny. I tu tkwi potęga funkcji. To jest to, co bardzo upraszcza kod programu. Definiujemy funkcję raz, a potem ją wywołujemy ile chcemy, podstawiając tylko inne dane. Zmieńmy dane wejściowe funkcji: local tesciowa = ' nie cierpię teściowej' local blondi = ' kocham blondynki' local rude = 'rude też są fajne' Wywołajmy tą samą funkcję: funkcjaczwarta( blondi, rude, tesciowa) okno -->> kocham blondynki rude też są fajne nie cierpię teściowej Inny przykład: local lampaOgrod = fibaro:getValue(43) local wartoscZmiennejGobalnej =fibaro:getGlobalValue(jakasTamZmienna) Wywołajmy: funkcjaCzwarta(lampaOgrod, wartoscZmiennejGlobalnej, 'alaMaKota') Wszystko co dzieje się wewnątrz funkcji jest niewidoczne dla reszty skryptu. Czyli inaczej, nie można używać zmiennych utworzonych lub zmienionych w ciele funkcji, poza nią. Jeżeli chcemy aby funkcja zwróciła nam jakąś wartość, należy posłużyć się funkcją return. local czujnikDeszczu = 143 function deszczowo() if tonumber(fibaro:getValue(czujnikDeszczu)) > 0 or fibaro:getGlobalValue('deszcz', 'value') =='tak' or fibaro:getGlobalValue('nawadnianie', 'value') == 'nie' then return true end end W przykładzie powyższym w momencie kiedy zostaną spełnione warunki zwracana jest wartość true. wywołujemy: if deszczowo() then print(' funkcja zwróciła wartość true') end p.s możemy ale nie musimy wpisywać if deszczowo() == true. lub if deszczowo() == false then print ('funkcja nie zwróciła wartości true. Można włączyć nawadnianie') end Funkcje za pomocą instrukcji return mogą zwracać wartości, ale również i całe funkcje. Posłużę się tu przykładem. Jedną z moich ulubionych, aczkolwiek bardzo prostych funkcji: local wyrzutniaRakietID = 100 function on(urzadzenie) then return fibaro:call(urzadzenie, 'turnOn') end Wywołajmy: on(wyrzutniaRakietD) Funkcja on nie zrobi nic innego jak zwróci funkcję którą bardzo dobrze znamy, czyli po prostu uruchomi wyrzutnię rakiet. Oczywiście funkcję taką można rozwinąć: function on(urzadzenie) if tonumber(fibaro:getValue(urzadzenie, 'value')) == 0 then return fibaro:call(urzadzenie, 'turnOn') end end W tym przypadku funkcja on zanim wyśle rozkaz do wyrzutni , sprawdzi czy jest ona wyłączona. Proste funkcje które napisaliśmy, a których nie będziemy korygować, żeby nie zaciemniały reszty programu, można sformatować do jednej linijki kodu. Przy okazji wstawiając inną, na przykład analogicznie działającą funkcję off. function on(urzadzenie) if tonumber(fibaro:getValue(urzadzenie, 'value')) == 0 then return fibaro:call(urzadzenie, 'turnOn') end end; function off (urzadzenie) if tonumber(fibaro:getValue(urzadzenie, 'value')) > 0 then return fibaro:call(urzadzenie, 'turnOff') end end Instrukcja return nie musi nic zwracać. Można jej użyć aby przerwać działanie funkcji:. Przykład: local czujnikRuchu local syrena = 100 function wlaczAlarm(urzadzenie) if not czujnikRuchu then return end if tonumber(fibaro:getValue(czujnikRuchu, 'value'))>0 and tonumber(fibaro:getValue(urzadzenie, 'value'))==0 then fibaro:call(urzadzenie, 'turnOn') end end wlaczAlarm(syrena) Ponieważ zmienna czujnikRuchu nie ma wartości, wywołana funkcja po napotkaniu warunku if not czujnikRuchu z funkcji wychodzi. Tą funkcję można też napisać inaczej. Prościej: function wlaczAlarm(urzadzenie) if czujnikRuchu and tonumber(fibaro:getValue(czujnikRuchu, 'value')) >0 and tonumber(fibaro:getValue(urzadzenie, 'value'))== 0 then fibaro:call(urzadzenie, 'turnOn') end end -- if czujnikRuchu czyt.--> jeżeli zmienna czujnikRuchu istnieje i ma jakąś wartość... Lub jeszcze prościej . Korzystając z funkcji on i funkcji gV którą zastąpiłem funkcję tonumber(fibaro:getValue(urzadzenie, 'value')). function wlaczAlarm(urzadzenie) if czujnikRuchu and gV(czujnikRuchu) >0 then on(urzadzenie) end end Ot taka mała sztuczka: Po napisaniu skryptu w HC2 zaznacz go całego (ctrl +a) , po czym wciśnij shift +Tab Skrypt zostanie sformatowany. Jeśli jest poprawnie napisany, wszystkie poziomy znajdą się na swoich miejscach. Tak jak na zdjęciu poniżej. Jeśli natomiast zrobiliśmy błąd, na przykład wstawiliśmy o jedno end za dużo... Wciśnięcie klawiszy pomoże nam ten błąd znaleźć. --> Nie wszystko poniżej błędu zostało poprawnie sformatowane. Potestuj. Warto P.s. local kom ='Komentując mniej na uwadze że poradnik nie jest skończony i wymaga poprawek' local _false ='Jeżeli coś się nie zgadza czy jest niezrozumiale napisane, napisz mi na priva' function przeczytaj(tresc) if not tresc then return print 'brunetki da się lubić' end if tresc == kom then print(tresc..' - oczywiście. Jest to zrozumiałe') elseif tresc ~= kom then print(tresc..'/n tak zrobię') end end przeczytaj() przeczytaj(kom) przeczytaj(_false)